همین حالا تماس بگیرید (مشاوره رایگان)
در ماده ی ۱۰۷۵ قانون مدنی٬ ازدواج موقت در قوانین ایران به رسمیت شناخته شده است. شرایط و ارکان اساسی نکاح منقطع (ازدواج موقت) عبارت اند از شرایط صحت نکاح دائم به اضافه ی تعیین مدت مشخص و تعیین مهر معین برای زن. موانع ازدواج موقت نیز همان موانع نکاح دائم هستند.
در نکاح دائم عدم وجود مهر یا ذکر نشدن مهر جایز است٬ اما در نکاح منقطع٬ عدم وجود مهر موجب بطلان عقد می شود. قانون بر وجود و مشخص بودن مهریه ی زن در ازدواج موقت تاکید فراوان کرده و مطابق مواد ۱۰۹۵ تا ۱۰۹۸ قانون مدنی ترتیباتی داده که مهریه ی زن در ازدواج موقت به هر ترتیب به وی تسلیم شود. زن پس از جاری شدن عقد مالک مهر می شود و اتفاقاتی چون فوت زن در زمان ازدواج٬ عدم نزدیکی شوهر با وی تا اتمام مدت عقد و بخشیدن زمان عقد از طرف شوهر مهر را ساقط نمی کند.
مشاوره حقوقی رایگان با وکیل خوب دادگستری
ادامه مطلب ...همین حالا تماس بگیرید (مشاوره رایگان)
مسولیت فرزند در ازدواج موقت به عهده ی پدر است اما باید توجه داشت که این موضوع اختصاص به ازدواج موقت ندارد . چه در ازدواج موقت و چه در ازدواج دائم حضانت و نگه داری فرزند تا 7سالگی حق مادر است و از این سن به بعد بر عهده ی پدر گذاشته شده است.همچنین در هر دو ازدواج کلیه مخارج فرزندان و سرپرستی آنها بر عهده ی پدر است. اما اگر پدر کودکی فوت کند دادستان برای وی قیم تعیین کند و در اینصورت مادر در قیمومیت از وی سزاوارتر است.اما قانونی شدن و به رسمیت شناختن فرزندان حاصل از ازدواج موقت باعث میشود که در آینده خانواده های غیر متعارف بیشتری از ازدواج موقت حاصل شوند و افزایش ازدواج موقت باعث متزلزل کردن کیان خانواده ها میشود اما اگر هدف از ازدواج موقت کمک به کسانی است که پناهی جز قانون ندارند باید شرایطی برای مردها قرار داده شود تا احساس نکنند که شرایط برای آنها تسهیل شده است و باید مسئولیت هایی برای این افراد قرار داده شود تا به راحتی نتوانند فقط برای هوسرانی ازدواج موقت داشته باشند.
مشاوره حقوقی رایگان با وکیل خوب دادگستری
همین حالا تماس بگیرید (مشاوره رایگان)
آیا نفس وجود رابطه یکی از همسران با شخص ثالث می تواند از موجبات طلاق باشد؟
طلاق عبارت است از زائل کردن قید ازدواج با لفظ مخصوص. طلاق ویژه نکاح دائم است و انحلال نکاح منقطع یا متعه از طریق بذل یا انقضاء مدت صورت می گیرد. موجبات یا اسباب طلاق چیزهایی هستند که مجوز طلاق به شمار آمده و به استناد به آنها می توان اقدام به طلاق کرد.
همین حالا تماس بگیرید (مشاوره رایگان)
اگر شوهر، زن خود را به صورت رجعی (طلاقی که به طور معمول انجام می‌یابد) مطلقه کرده و در زمان عده فوت کند، زن از اموال شوهر ارث می‌برد ولی
اگر فوت شوهر بعد از انقضای مدت عده بوده یا طلاق بائن باشد یعنی طلاقی که قبل از
نزدیکی بوده یا طلاق زن یائسه، طلاق خلع و مبارات (مهرم حلال…. جونم آزاد) یا همان
سه طلاقه باشد، دیگر زن از مرد در صورت فوت هیچ ارثی نمی‌برد. ماده ۹۴۳ قانون مدنی این امر را ابراز داشته است.
البته در ماده ۹۴۴ همین قانون آمده که اگر شوهر در حال این
که به مرضی مبتلا است زن را طلاق دهد و در ظرف یک سال از تاریخ طلاق به علت همان
مریضی بمیرد، زن از او ارث می‌برد حتی اگر طلاق به صورت بائن باشد به شرط آن که زن
در طول این یک سال شوهر نکرده باشد.
* ارث مرد چند زنه…؟
همان طور که می‌دانیم قانون به مرد این اجازه را داده است که تا
چهارزن را به عقد دائم خود درآورد؛ پس هر یک از این چهار زن در صورت وجود، از
اموال شوهر ارث می‌برند زیرا که عقد آنان دائمی و قانونی بوده است.
* ارث بری فرزندان
به طور کلی براساس قانون باید رابطه ورثه با متوفی که در این مورد
فرزندان هستند به صورت پدری یا مادری یا پدر و مادری باشد. هر فرزندی که رابطه
نسبی با میت داشته باشد، از او ارث می‌برد، مثلا اگر شوهر فوت کند عملا چیزی به فرزند
زن که از مرد دیگر است نمی‌رسد یا برعکس٫
اگر مرد همسر دومی اختیار کند، همسر دوم برای فرزندان فقط زن پدر آنها
بوده و در صورت فوتش فقط فرزندان خود او و شوهرش به واسطه سببیتی که دارد، به مقدار
یک چهارم ارث می‌برد. همچنین در صورت به نام کردن اموال به اسم زن، اگر مرد در قید
حیات باشد، عملی است قانونی حتی اگر تمام اموال باشد و بعد از مرگ وی کسی نمی‌تواند
اعتراضی به مالکیت زن بکند.ولی اگر مرد پس از مرگ و در وصیت نامه خود، وصیت کند
که خانه‌ای از آن زن شود موضوع متفاوت است.
قانون براساس ماده ۸۴۳ به موصی (وصیت‌کننده) اجازه داده است که
فقط تا ثلث اموال را وصیت کند و اگر وصیت بیش از این مقدار باشد ورثه باید اجازه
دهند در غیر این صورت از مورد وصیت تا مقدار ثلث حذف میشود.پس اگر در خانه‌ای که
از سوی شوهر متوفی برای زن وصیت شده از لحاظ قیمتی بیش از یک سوم ترکه متوفی
نباشد، وصیت صحیح است در غیر این صورت در مورد زیاده از ثلث باید ورثه متوفی اجازه
دهند.
مشاوره حقوقی رایگان با وکیل خوب
دادگستری
همین حالا تماس بگیرید (مشاوره رایگان)
ادعای شرف یا
به اصطلاح حقوقی اعاده ی حیثیت به این معناست که هرکس به هرنحو امور غیر واقع را
به دیگری نسبت دهد به شکلی که این کار باعث پایمال شدن حقوق وی )اعم از مادی یا معنوی) بشود یا نه ، به موجب قانون برای وی
حقی در جهت اعاده ی حقوق ازدست رفته ایجاد شده تا به واسطه
ی آن بتواند آثار جرم انگاری یا احتمالا محکومیت بلاوجه خود را زایل
کند.توضیح بهتر این مطلب را در ماده 698 ق. م . ا میتوان دید:
ماده 698 :«هرکس
به قصد اضرار به غیر یا تشویش اذهان عمومی یا مقامات رسمی به وسیله ی نامه یا
شکواییه یا مراسلات یا عرایض یا گزارش یا توزیع هرگونه اوراق چاپی یا خطی با امضاء
یا بدون امضاء اکاذیبی را اظهار نماید یا به همان مقاصد اعامالی را برخلاف حقیقت
راسا یا به عنوان نقل قول به شخص حقیقی یا حقوقی یا مقامات رسمی تصریحا یا تلویحا نسبت دهداعم از این
که به طریق مزبور به نحوی از انحاء ضرر مادی یا معنوی به غیر واقع شود یا نه علاوه
بر اعاده حیثیت در صورت امکان ، باید به حبس از 2 ماه تا 2 سال و یا شلاق تا 74
ضربه محکوم شود»
اعاده حیثیت
نیاز به شاکی خصوصی دارد پس با مراجعه به دادسرا و طرح شکایت علیه فرد مزبور
میتوان به این کار مبادرت ورزید.
مشاوره حقوقی رایگان با وکیل خوب دادگستری